Bulgarije!

Toen de zon opkwam, kwamen we bij Severin en hebben we gewisseld. De wegen waren wat beter en heb nog een beetje kunnen slapen. Bij Calafat moesten we de veerpont nemen over de Donau. De Donau is ook de grens naar Bulgarije. In Bulgarije waren de wegen veel beter en zijn we doorgereden naar Sofia. Daar wilden we graag voor 4u in de zoo zijn, omdat daar iemand is die ons kan helpen met de communicatie met het laboratorium. We moeten de geiten die we mee willen nemen naar Duitsland laten testen voor CAE, een ziekte in geiten. Ook hebben we certificaten nodig die zeggen dat Bulgarije vrij is van Brucellose, Tuberculose en Blue Tongue. De zoo was moeilijk te vinden. Sofia is een grote stad met chaotisch verkeer, vooral rond 4u. Op een gegeven moment hebben we de auto achter een rij taxi’s gezet en ben ik met mijn beste Engels en Duits gaan vragen of de chauffeurs ons de weg konden wijzen. Maar geen van de chauffeurs konden Engels of Duits. Een politieman kon wel Engels en heeft ons grofweg beschreven waar we links of rechtsaf moesten. Toen heb ik Irina (de contactpersoon van de zoo) maar opgebeld. Heb mijn mobiel aan een taxichauffeur gegeven, zodat zij hem in Bulgaars uit kon leggen wat we wilden. Hij is toen vooruit gereden en de richting aangegeven. Maar zelfs toen hebben we het niet gevonden. We hebben de auto bij een autobedrijf gezet en naar binnen gelopen. Met Irina aan de telefoon hebben de mensen daar uitgelegd waar we zaten en is Irina ons op komen halen. De zoo bleek niet ver meer te zijn, maar was wel erg verscholen. Het ligt in een klein zijstraatje achter een timmerbedrijf. Hadden we zelf nooit kunnen vinden! Er waren ook geen borden. Maar die zijn toch moeilijk te lezen, want Bulgaarse letters zijn een combinatie van Latijnse (zoals wij die hebben), Griekse en Russische letters. Ondanks dat het al laat was zijn we hartelijk ontvangen op kantoor door Irina en de directeur. We kregen iets te drinken en hebben een tasje meegekregen met folders, posters en een schildje van de zoo. We hebben gezellig zitten kletsen over ons, de dierentuinen en de dieren en Irina heeft ons telefoonnummers gegeven van een geitenhouder die ze kende en contact gezocht met het lab. Er bleken nog 2 studenten van het Van Hall in Sofia Zoo te zijn, bij de educatie. Maar die heb ik niet kunnen ontmoeten. Irina vertelde ons dat Sofia Zoo een kandidaat lid is van EAZA en dat ze veel contact hebben met het EAZA kantoor in Amsterdam. EAZA heeft een bepaalde standaard voor dierentuinen voordat ze lid mogen zijn en Sofia Zoo voldoet daar (nog) niet aan. Het is een dierentuin zoals je zou verwachten van een Oostblokland; veel kleine kooien en beton. Daarna zijn we uit de stad geloodst door een van de medewerkers in de richting van Kresna. Ook dit was weer ingewikkeld, want we hebben geen navigator bij ons. Om 21u waren we dan eindelijk in Kresna waar we een hotel hebben gevonden.