Hongarije nog een keer

Vandaag is de dag dat we vertrekken richting Duitsland. Roy en Markus zijn naar de gietenhouder bovenin Kresna gegaan om de 2 geiten te betalen en mee te nemen. Die hebben ze naar de houder beneden gebracht, want daar hebben we afgesproken met Atila die de geiten uit Vlahi meeneemt. Daar kan de Sprinter met trailer niet komen, dat was voor de Fiesta al moeilijk. Ondertussen heb ik de Fiesta leeggehaald, want die lag nog vol met allerlei spullen, mijn tas kon er niet meer bij. Toen alle geiten er waren kwam de dierenarts om ze allemaal nieuwe oormerken te geven. Ze hadden er allemaal al 1, maar volgens de nieuwe wetgeving moeten ze in elk oor een merk hebben. Helaas liet de dierenarts weer op zicht wachten. Ook Atila was laat. Nadat alle geiten betaald en ingeladen waren was het al half 1 en konden we eindelijk vertrekken naar Blagoevgrad. Daar moesten we transportpapieren ophalen die we nodig hebben voor de reis naar Duitsland. In deze stad zit de regionale dierenartsenkantoor. We hebben weer wat rondgedwaald, maar een taxichauffeur heeft ons ernaartoe kunnen brengen. We hebben 3 uur daar gezeten om de papieren in te vullen. Het systeem werkte niet, dus heeft de dierenarts een collega in Sofia opgebeld en via de telefoon alles in de computer in Sofia ingevuld. Maar de persoon aan de andere kant van de lijn kon niet printen, dus zijn de formulieren hier uitgeprint om alles met de hand in te vullen. Omdat we de geiten onderweg niet uitladen kon de plaats van uitladen niet ingevuld worden in het systeem, dus is onze reis niet geregistreerd in het tracking-systeem. Maar de papieren die ingevuld zijn moeten voldoende zijn. Door alles zijn we weer laat in Sofia aangekomen. Daar moesten we weer heen om het lab te betalen. De papieren van de test krijgen we via de post gestuurd, want die zijn nog niet klaar. Die hadden we alleen voor Duitsland nodig, niet voor het transport. Rond 23u hebben we de veerboot naar Roemenië genomen (dit keer een andere; bij Orjahovo). Via Tirgu jiu en Arad naar Hongarije gereden en bij Nagylak de grens over gestoken. Deze route was veel beter; alleen maar asfalt! Als we dat eerder hadden geweten…