Week 12

Deze week is het gevoel voor avontuur echt toegeslagen. Ik zal bij het begin beginnen: De dierentuin houdt een aantal zeldzame huisdierrassen, zoals geiten, schapen en varkens. Nu hebben ze nieuwe Bulgaarse geiten nodig, want er is nu wat inteelt in de Bulgaarse geiten in Duitsland. Dus had Roy het plan om naar Bulgarije te rijden om er een aantal op te halen. Er is ook een fokker in Duitsland die er ook een paar wil hebben en hij wil graag mee. Maar volgens de bureaucratie in Erfurt zegt dat hij als ‘prive’-persoon (dus geen werknemer van de dierentuin) niet mee mag rijden in de dienstauto. En zelf heeft hij geen geschikte auto. En dit alles werd maandag besproken tijdens de lunch. En daar zat ik ook bij: een privé-persoon met een auto. Of ik niet mee wilde om de beste man mee te nemen. En ik hoor mezelf nog zeggen: Waarom niet? De rest van de week ben ik bezig geweest om de verzekering te checken, op internet alle info opgezocht over wat ik bij me moet hebben tijdens zo’n reis, etc. Alles is ok en op woensdag vertrekken we. Vier mensen, 2 auto’s en een trailer. Het is een avontuur, maar het leven is kort, ik heb die landen die we gaan doorkruisen nog niet gezien. En dit is een goede manier om nog wat meer van Europa te zien. De kans krijg ik misschien niet weer. Ik heb 3 sterke mannen bij me en alles wordt voor me betaald. We doen het rustig aan, dus het is eigenlijk een vakantie. De mensen die we in Bulgarije zullen ontmoeten zijn van een vereniging voor het fokken van zeldzame huisdierrassen. Ze spreken goed Engels; heb al iemand aan de telefoon gehad. Als ik onderweg de mogelijkheid heb om te internetten (misschien in het hotel) zal ik nog een berichtje achterlaten.